Niskiego napięcia ukryty lokalizator usterek kabli do wykrywania wycieków z ziemi Kabel złamany

Ukryta linia zakopana detektor błędów XHHD530M to specjalny instrument dla działów energetycznych, nadawania, postu i telekomunikacji, a także przemysłowe i górnicze, obszary wiejskie do znalezienia podziemnych kabli, w tym bezpośrednio zakopanych linii opancerzonych i uskoków zakopanych linii.

Może wykryć kierunek zakopanej linii, dokładniejszej pozycji podziemnej, podstawowej zakopanej głębokości i różnych uszkodzeń wycieku gruntu, uszkodzeń złamanych rdzeni, w tym linie pod polami, dróg cementowych, cegieł i kamieni, dróg asfaltowych i linii w ścianach budynków. Wodoodporne przewody i kable stosowane na ziemi można wykryć za pomocą tego instrumentu za pomocą odpowiednich metod.

Lokalizator błędów składa się z nadajnika sygnału, odbiornika sygnału, sondy, wtyczki i innych części. Nadajnik i odbiornik są niewielkie, rozsądne w strukturze i piękny wygląd.

Instrument ma zalety wysokiej czułości, silnej zdolności przeciw interferencji synchronizacji miernika dźwięku, wygodnego działania i przenoszenia oraz szybkiej i dokładnej lokalizacji punktów błędów. Odbiornik i miernik dźwięku są synchronizowane, z ustawieniami o wysokiej i niskiej czułości. Nadajnik jest wyposażony w wskazanie wyjściowe i pomiar funkcji KΩ, która może zastąpić multimetr lub megometr, aby sprawdzić ciągłość, rozłączenie i mieszanie obwodu, zmierzyć rozmiar oporu wycieku ziemi i bezpośrednio określić charakter uskoku. Nadajnik dodaje wyjściowy terminal „wyjście 2”, który poszerza metody i funkcje wykrywania.

Wydajność techniczna

Nadajnik

Odbiornik

Zasada i struktura instrumentu
Ten instrument składa się z nadajnika, odbiornika, sondy i głowy, par wtyczek i wtyczek, podłączania przewodów itp.

Nadajnik

(1) Głównie wysyła ciągłe sygnały impulsowe, które jest źródłem sygnału do znajdowania błędów.

(2) Funkcja KΩ, może wykryć ciągłość, odłączenie, mieszanie i odporność na wyciek linii oraz określać naturę i rodzaj usterki.

(3) Terminal wyjściowy „wyjściowy 2” wysiada duży prąd

Lista pakowania

Metoda i zasada wykrywania
I. Metoda indukcyjna
Zgodnie z zasadą pola elektromagnetycznego, po wysłaniu sygnału impulsu do linii znajduje się pole magnetyczne w przestrzeni wokół linii. Metodą indukcyjną jest użycie sondy do indukcji i odbierania przestrzennego sygnału pola magnetycznego, który jest wzmacniany przez odbiornik. Staje się dźwiękiem i sprawia, że ​​igły się huśtają. Słuchając wielkości dźwięku głośnika i obserwując amplitudę wahania igły, kierunek zakopanej linii, duży zasięg punktu uszkodzenia, dokładne położenie zakoponej linii i podstawową głębokość pochówku.

Ii. Metoda wstawiania
Zgodnie z zasadą, że po wysłaniu sygnału impulsu do linii zakopanej regularne pole elektryczne związane z charakterem uskoku zostanie utworzone na powierzchni gruntu nad zakopaną trasą i punktem uszkodzenia. Metodą wstawiania jest użycie dwóch wtyczek do podnoszenia różnicy punktowej między dwoma punktami w rozproszonym polu elektrycznym, które jest wzmacniane przez odbiornik, aby stać się huśtawką i dźwiękiem igły. Obserwując rozmiar i kierunek huśtawki igły oraz rozmiar dźwięku, podziemna pozycja zakoponej linii i dokładne położenie punktu uszkodzenia można dokładnie określić.
Instrukcje użycia1. Kontrola przed użyciem instrumentu
1.1.1 Nadajnik: Ustaw przełącznik zasilania w pozycji „ON”. Światło wskaźnika mocy nadajnika powinno się ogrzać i należy usłyszeć słaby przerywany dźwięk oscylacji. Przełącznik wyboru wejściowego można ustawić na wysokie, średnie i niskie. Przełącznik wyboru funkcji „Wybór pomiaru” jest ustawiony na „monit wyjściowy”. Widać, że igła zmienia się z wyjściem. Jeśli jest ustawiony na „pomiar KΩ”, igła zwarcia zaciska wyjściowego powinna wskazywać na zero (kΩ), co oznacza, że ​​nadajnik działa normalnie. Możesz wysłać sygnał do linii lub zmierzyć KΩ, aby sprawdzić typ błędu linii.Nadajnik ma dodatkowy terminal wyjściowy „wyjściowy 2”, który może dać przerywany prąd pulsowy 1-5A. Jest on specjalnie stosowany do wykrywania metalicznych błędów zwarciowych. Podczas korzystania z niego przełącznik ciągnięcia w lewym dolnym lewej stronie powinien zostać pociągnięty w prawo, to znaczy bok, w którym jest włączone światło wskaźnika wyjściowego, aby uzyskać duży prąd impulsowy, aby poprawić efekt i zmniejszyć zużycie energii.

1.1.2 Odbiornik: Otwórz pokrywę akumulatora z tyłu i zainstaluj baterię nr 5. Należy zauważyć, że dodatni i ujemny bieguny akumulatora nie można nieprawidłowo podłączyć. Następnie obróć przełącznik zasilania do pozycji „ON”. Wskaźnik mocy powinien się rozjaśnić, co wskazuje, że moc jest włączona. Obróć przełącznik funkcji do pozycji „wysokiej”. Z urządzenia można usłyszeć lekki szum statyczny, co wskazuje, że odbiornik jest normalny. W tym czasie włóż wtyczkę sondy do odbiornika i zbliżaj sondę do głośnika odbiornika. Możesz usłyszeć samozwańczy gwizdek z odbiornika, co wskazuje, że sonda jest nienaruszona, a odbiornik działa poprawnie. W przeciwnym razie sprawdź, czy sonda i wtyczka są odłączone lub mieszane.

2. Określ charakter i rodzaj usterki
2.2.1 Po pierwsze, linia uskoków, końce ołowiu i ołowiu, w tym obciążenie gałęzi, miernik elektryczny i inne obwody elektryczne podłączone do linii uskoków, należy oddzielić, a następnie należy oddzielić moc, a pomiar KΩ linii uszkodzenia. Podczas pomiaru dwa przewodowe końce zakopanej linii powinny zostać zawieszone osobno i nie mogą się wzajemnie dotykać ani uziemione.

W tym przypadku pomiar KΩ jest wykonywany na każdym drucie przy jednym przewodzie, a wartość rezystancyjna każdego przewodu na podłoże jest rejestrowana, aby znaleźć dokładną rezystancję uziemienia linii uszkodzonej w celu ustalenia natury i rodzaju błędu linii uszkodzenia. W razie potrzeby należy przeprowadzić ten sam test na ledym końcu drugiego końca.

Znajdź ten z najmniejszą rezystancją uziemienia i wyślij sygnał testowy. Ten proces jest również testem, aby sprawdzić, czy nadajnik działa normalnie.

Podczas pracy Zainstaluj akumulator nadajnika, włącz nadajnik, światło wskaźnika zasilania jest włączone, włóż dwa czerwone i czarne widelce okablowania, obróć dolnego przełącznika przełącznika w lewo, tak aby światło wskaźnika pomiaru KΩ było włączone, a następnie zaciskać dwa czarne i czerwone drutowe klipsy z rybami razem i obserwuj igły na nadajniku, które powinny wskazywać na 0, i oddzielić dwa klipy ryb. Igła powinna powrócić do nieskończonej pozycji ∞. W tym czasie klips czarnych ryb może być podłączony do ziemi, a czerwony klips rybny można podłączyć odpowiednio z każdą linią. Zmierz i zapisz wartość odporności na izolację każdej linii na podłoże, aby określić charakter i rodzaj usterki. W tym czasie klipsy czerwone i czarne ryby podłączone do nadajnika stają się dwoma testami multimetrowymi.

Ponieważ metoda wykrywania jest inna dla różnych rodzajów błędów, konieczne jest najpierw wyjaśnienie charakteru i rodzaju błędu. Następnie obróć przełącznik do pozycji „Wskazanie wyjściowe” i zgodnie z rozmiarem upływu, obróć przełącznik wyboru wyjściowego do konfiguracji „wysokiej. Medium. Niski” i pozycji. W tej chwili nadajnik wysłał sygnał wykrywania do linii.

2.2.2 Uziemienie przecieku: Większość błędów podziemnych linii jest spowodowana wyciekiem z powodu uszkodzenia warstwy izolacyjnej lub korozji i spalania, które zapobiega przenoszeniu mocy. Ten rodzaj upadku obejmuje: ciągły rdzeń wysoki, złamany rdzeń wysoki, niska rezystancja uskoków uziemienia, zwarciowe obwody linii wysokie i niskie uskoki uziemienia oraz w przybliżeniu metaliczne uszkodzenia uziemienia z uszkodzeniem na dużą skalę warstwy izolacyjnej. Zgodnie z potrzebami metody wykrywania wszystkie uskoki uziemienia są podzielone na sekcje według wielkości oporu uziemienia. Rezystancja uziemienia około 20 kΩ i poniżej nazywana jest uziemieniem o niskiej oporności, a rezystancja uziemienia między 20-500 kΩ nazywa się uziemieniem o wysokiej rezystancji.

2.2.3 Złamany rdzeń z dobrej izolacją: Ten rodzaj uszkodzenia jest po prostu zepsutym rdzeniem, który nie może przekazywać mocy, a rezystancja uziemienia jest powyżej MΩ.

3. Użyj indukcji, aby wykryć kierunek zakopanego gruntu, dokładniejszą pozycję, podstawową głębokość zakopana i różne usterki
3.31 Metoda działania: Zgodnie z metodami 1.1.1 i 1.1.2 nadajnik i odbiornik działają normalnie.

Czarny zacisk końca wyjściowego nadajnika jest uziemiony przewodem łączącym.

Uziemienie powinno być dobre i nie łączyć innych przewodów uziemienia.

Czerwony drut jest zakopany lub linia uskoków.

„Wybór wyjściowy” można wybrać zgodnie z naturą błędu.

Jeśli mierzysz tylko kierunek zakopanej linii uziemienia, wybór wyjściowy może być ustawiony na średnią lub wysoką.

W tej chwili nadajnik wysłał sygnał testowy impulsu do zakopanej linii.

Ustaw „przełącznik funkcji” odbiornika na „High” i zbliżaj sondę blisko nadajnika lub linii zakopanej.

Głośnik odbiornika będzie emitować przerywane dźwięki „beep-beep-beep”.

Zmiana względnej pozycji lub odległości między sondy a zakopaną linią zmieni dźwięk odbiornika.

Pozycja z najgłośniejszym dźwiękiem ma miejsce, gdy sonda jest poziomo (tj. Osiowy kierunek sondy) bezpośrednio nad kierunkiem zakopanej linii. W ten sposób chodzenie w kierunku najgłośniejszego dźwięku znajduje się kierunek zakopanej linii. Zobacz sekcję doświadczenia w celu pomiaru dokładnej pozycji podziemnej i podstawowej głębokości zakopanej.

3.3.2 Wykrywanie błędu uziemienia o niskiej oporności: (w tym uziemienie o niskiej oporności na złamane rdzeń)
Zgodnie z metodą opisaną w 3.3.1 nadajnik jest ustawiony na wyjście o niskiej prędkości, a wykrywanie rozpoczyna się od końca transmisji sygnału.

Podczas procesu wykrywania głośność dźwięku jest początkowo niezmieniona.

Gdy dźwięk jest znacznie zmniejszony w określonym punkcie, zmniejszony sygnał można nadal usłyszeć po przejściu 3-5 m do przodu. Następnie punkt uziemienia o niskiej oporności znajduje się około 0,3-0,5 m z tyłu od miejsca, w którym dźwięk jest znacznie zmniejszony. Ta metoda ma również zastosowanie do wykrywania uszkodzeń uziemienia zepsutych rdzenia. Patrz rysunki 2 i 3.

3.3.3 Wykrywanie uszkodzeń złamanych rdzeni z dobrą izolacją:
Metoda jest zasadniczo taka sama jak 3.3.2. Sygnał tego rodzaju błędu jest słaby, a „wybór wyjściowy” nadajnika powinien być ustawiony na średnią lub wysoką.

Aby być dokładniejszym, można zastosować „dwukrotną metodę pozycjonowania”, to znaczy, zgodnie z metodą w 3.3.1, najpierw wyślij sygnał z odcinka zakopanej linii, aby zmierzyć redukcję dźwięku, a następnie umieścić znak w miejscu, w którym dźwięk jest zasadniczo niesłyszalny po 3 do 5 metrów.

Następnie wyślij sygnał z drugiego końca wadliwej zakopanej linii, a także mierz miejsce, w którym dźwięk jest w zasadzie niesłyszalny po 3 do 5 metrów.

Następnie umieść znak poniżej „środkowego” punktu linii łączącej dwa znaki.

Ta „dwukrotna metoda pozycjonowania” ma również zastosowanie do uziemienia o niskiej oporności i uszkodzenia uziemienia o niskiej oporności.

Należy jednak zauważyć, że „dwukrotna metoda pozycjonowania” nie ma zastosowania do dwóch błędów w jednej linii. Jeśli istnieją dwie usterki, należy najpierw rozwiązać jeden.

3.3.4 Wykrywanie uszkodzonego rdzenia wodoodpornego przewodu i linii ściennej:
Metoda jest taka sama jak 3.3.1 i 3.3.2, ale różnica polega na tym, że sonda ma możliwość podejścia do linii, około 0,3 metra.

W tej chwili nie tylko wzrasta dźwięk, ale także igła może się kołysać. W ten sposób, gdy amplituda wahania igły jest znacznie zmniejszona, ma 0,1 do 0,2 metra z powrotem do punktu uszkodzenia.

Wodoodporną linię można umieścić płasko na ziemi. Podłącz czarny zacisk do ziemi i czerwonego zacisku z linią usterki.

3.3.5 Błąd zwarcia wodoodpornego przewodu i linii ściennej:
Metoda wykrywania jest taka sama jak 3.3.3, ale czarnego zacisku wyjściowego nadajnika nie można uzieszyć, ale czerwone i czarne zaciski są podłączone odpowiednio z dwoma zwartymi przewodami. Kiedy dźwięk i igły nagle rosną w określonym miejscu, to miejsce jest punktem błędu. Należy zauważyć, że ta metoda jest w stanie roboczym zwarciowym dla wyjścia nadajnika, a zużycie baterii jest bardzo duże, więc nie nadaje się do długoterminowego działania. Nadajnik jest ustawiony na wyjście o niskiej prędkości lub używa terminala wyjściowego „wyjściowego 2”.

4. Użyj metody wstawiania do pomiaru dokładnej ścieżki, kierunku i dokładnego punktu uszkodzenia podziemnej linii różnych błędów.
Zgodnie z metodami 1.1.1 i 1.1.2, sprawiają, że generator i odbiornik działają normalnie, czarny zacisk końca wyjściowego nadajnika jest uziemiony, uziemienie powinno być dobre, a punkt uziemienia powinien znajdować się w przeciwnym kierunku linii podziemnej i w kolejce w kierunku linii podziemnej. Jeśli punkt uszkodzenia jest blisko końca wejściowego sygnału, odległość od lokalizacji do linii błędów powinna być większa niż 5 do 10 metrów.

Czerwony zacisk jest uziemiony na linii zakopanej lub linii błędów, a „Wybór wyjściowy” jest ustawiony na „niski poziom”. W tym czasie nadajnik wysyła sygnał do zakopanego przewodu, „przełącznik funkcyjny” odbiornika jest ustawiony na „wysokie”, a wtyczki dwóch wtyczek są wkładane do gniazda wejściowego odbiornika (sonda i wtyczka dzielą gniazdo. W tym czasie w tym czasie trzymaj odbiornik w jednej ręce i czerwonym i czarnym plastiku uchwytów z dwóch patyków z drugiej ręki, a czerwono -czarne tapy. Dwie z drugiej strony wbijają je w podłoże w pobliżu przerywanego dźwięku, a także igły odbiorcy, w tym samym momencie, wyciągniesz je, aby przerywać się, w tym samym momencie, w tym samym czasie, wyciągnij od tego, że igieł, wyciągnij od tego, że igieł, wyciągnij od tego, że igieł, wyciągnij od tego, że igieł, wyciągnij od tego, że igieł, wyciągnij od tego, że igieł, wystąpią, a także igieł, usłyszysz, że igieł, usłyszysz, że igieł, usłyszysz, że igieł, usłyszysz, że igieł, usłyszysz, że igieł, usłyszysz, że igieł, usłyszysz, że igieł, usłyszysz, że igieł, usłyszysz, że igieł, usłyszysz, że igieł, usłyszysz, że igieł, usłyszysz, że igieł, usłyszysz, że igieł, usłyszysz, że igieł, usłyszysz, że igla można wybrać z 0,1 do 0,5 metra. „Przewodnicząca, przesuń dwa patyki w kierunku czarnego patyka.

Ta metoda nazywa się (i) „metodą symetrii bocznej”.

Sprawdź rysunek 4, aby sprawdzić, czy (ii) należy zastosować „metodę symetrii bocznej”. Metoda to: Włóż pręt do ustalonego punktu „środkowego” i trzymaj go w spokoju, i wstaw drugi pręt do dwóch punktów ustalonego „środkowego” punktu uskoku dwukrotnie. Poprzez dwa wstawki zauważ, że kierunek i rozmiar huśtawki igły powinny być spójne, a rozmiar dźwięku powinien być również spójny, co dowodzi, że jest to dokładny punkt „środkowy”. Użyj „metody poziomej symetrii”, aby wstawić i mierzyć raz na 3 do 10 metrów wzdłuż ogólnego kierunku linii zakopanej. Możesz znaleźć kilka „środkowych” punktów. Linia łącząca te „środkowe” punkty to dokładniejsza ścieżka, pozycja i kierunek zakopanej linii. Można go również użyć. Użyj (trzech) „metody symetrii do przodu” do wstawienia i pomiaru, to znaczy wstaw dwa pręty do ziemi bezpośrednio nad zakopaną linią wzdłuż kierunku zakopanej linii. Czerwony pręt znajduje się najpierw czarny patyk, a następnie czarny patyk z tyłu, a następnie wstaw patyki wzdłuż linii do pomiaru z tym samym odstępem od patyka (i): „Metoda poziomej symetrii”. Należy zauważyć, że gdy dźwięk wzrasta, ale huśtawka igły zmniejsza się, odstępy na patyk należy zmniejszyć lub należy zmienić zębatkę o niskiej wrażliwości, to znaczy „przełącznik funkcji” odbiornika powinien być ustawiony na „niski poziom”. W ten sposób, gdy igła wskazuje na „dziesięć”, ale nie „jednego”, oznacza to, że punkt usterki został przekazany. Dwa sztyfty powinny być ostrożnie przeniesione z tyłu w niewielkiej odległości lub jeden drąż powinien zostać naprawiony, a drugi drąż powinien zostać przeniesiony w celu zmniejszenia lub zwiększenia odległości między dwoma punktami wstawienia, aż dźwięk będzie najmniejszy, a igła zasadniczo się nie porusza. W ten sposób punkt usterki znajduje się poniżej „środkowego” punktu linii łączącej dwa punkty wstawienia kija. Ta metoda jest określana jako (iii) „metoda symetrii naprzód”.

Dokładność należy zweryfikować przez

(iv) „Metoda weryfikacji symetrii do przodu”, która jest taka sama jak „metoda weryfikacji symetrii poprzecznej”. Aby być dokładniejszym, „metodę symetrii poprzecznej” można zastosować do interpolowania w punkcie „środkowym”. W ten sposób dwa „środkowe” punkty mierzone w kierunku poziomym i do przodu zasadniczo pokrywają się ze sobą, co jest dokładniejszym punktem błędu. Ta metoda jest określana jako(v) „Metoda przecięcia krzyżowego”.

Niezależnie od tego, czy punkt uszkodzenia jest dokładny, czy nie, a aby wykluczyć fałszywe punkty, można go zweryfikować następującą metodą: Włóż pręt do zmierzonego punktu uszkodzenia i napraw go, i użyj innej pręta, aby wykonywać interpolację kołową wokół stałego pręta w równych odległościach (wybierz około 0,1-0,3m). Zauważ, że kierunek zamachu igły powinien być spójny, a amplituda wahania powinna być w zasadzie taka sama. Następnie punkt wstawiania stałego pręta jest punktem błędu. Ta metoda jest określana jako

(vi) „Metoda weryfikacji koła ekwipotencyjnego”.

Druga metoda weryfikacji to: 2-3 m przed początkowo określonym punktem uszkodzenia (do przodu), wstaw czerwony drążek i trzymaj go w bezruchu, wstaw czarny patyk dwa razy po lewej i prawej stronie czerwonego patyka, bez względu na lewą lub prawą stronę, odległość patyka jest wybierana z 0,5-1,5 m i utrzymuj czarny patyk, aż dźwięk jest najsłabszy, a igły jest zasadniczo bezskuteczne. W ten sposób dwa punkty wstawiania czarnego patyka są uzyskiwane za pomocą dwóch testów wstawiania. Dwa punkty wstawiania i punkty wstawiania czerwonego punktu są połączone liniami. Niektóre z dwóch linii łączących trafiają do dwóch „środkowych” punktów. Przecięcie pionowych linii dwóch „środkowych” punktów jest punktem błędu. Dla wygody opisu ta metoda jest określana jako(Vii) „Metoda weryfikacji typu x”.

Ta metoda jest w zasadzie taka sama jak(VIII) „Metoda wstawiania na duże odległości”. Niektóre punkty błędów są daleko od końca wysyłania sygnału, ponad 60 m, w środkowej części sygnał jest bardzo słaby i łatwy do utraty podczas wkładania bezpośrednio powyżej. Aby nie stracić sygnału, aby zaoszczędzić czas, możesz użyć

(9) „Metoda boczna jednostronna”, to znaczy, wstaw dwa pręty poziomo po obu stronach linii i idź wzdłuż kierunku

(10) „Porównanie równoległe”. Kiedy okaże się, że dźwięk i amplituda wahania igły są znacznie zmniejszone, oznacza to, że przekazałeś punkt błędu.

Użyj (11) „Metoda jednej strony kąt”, to znaczy, włóż dwa pręty w kierunku do przodu po obu stronach linii, najpierw czerwony pręt, a czarny pręt później, a następnie utrzymuj granicę między czerwonymi i czarnymi punktami wstawienia pręta pod kątem około 30 stopni z kierunkiem linii zakopanej. Oznacza to, że czerwony pręt znajduje się 0,3 do 1 metra od kierunku zakopanej linii, a czarny pręt odległość od 0,6 do 1,5 metra. Włóż i zmierz wzdłuż linii. Kiedy okaże się, że dźwięk jest zmniejszony, a igła zasadniczo się nie porusza, oznacza to, że osiągnąłeś punkt błędu. Następnie idź do przodu, a igły wskazują od oryginalnego „10” do „1”, wskazując punkt błędu. Powyższe (9) i (10) metody mogą szybko znaleźć obszar punktu uszkodzenia, a następnie użyć (1) do (6) metod dokładnego zlokalizowania go.

Ponieważ sygnał jest silny w punkcie uskoku, w tym momencie można zastosować „metodę krótkiej odległości” (12), to znaczy odległość pręta około 0,1 metra i wstaw go poziomo i do przodu, aby określić punkt uszkodzenia.

Istnieje również (13) „Metoda dwóch porównawczych”, to znaczy, wstaw ją wzdłuż kierunku linii po jednej stronie linii, napraw jeden pręt i przesuwaj drugą pręt, aż dźwięk będzie najmniejszy. Kierunek połączenia dwóch punktów wstawiania jest kierunkiem zakopanej linii (nie ma to zastosowania w zakątkach T-TOUNT i nierównomiernych sekcjach, a także blisko końca sygnału i punktu uszkodzenia).

(15) „Metoda nawilżania”, gdy jest podłoga cementowa, podłoga cegły lub niska temperatura w zimie, trudno jest włożyć końcówkę pręta do ziemi. Możesz używać przedmiotów o dużej zawartości wody, takich jak ręczniki, szmatka itp., Groźnie owinąć koniec pręta, zawiązać go mocno i zanurzyć się w wodzie, a odpowiednio podgrzewaj je zimą, aby zapobiec zamarzaniu. Możesz również podlewać punkt wstawienia wzdłuż linii, aby zwiększyć powierzchnię styku.

Ze względu na złożone pole elektromagnetyczne odbijane przez zakopany drut na ziemi, w połączeniu z takimi czynnikami, jak struktura linii, teren, obiekty uziemienia i inne zakłócenia pola elektromagnetycznego, będą różne stopnie „fałszywych obrazów” i „fałszywych punktów”. Na przykład w tych obszarach: w sekcji przewodowej, złącza przewodnika, wystającego złącza, złącza zwiniętego, stawu t, narożnika zakopanego drutu, a także przekraczanie podziemnych linii i metalowych rur, głębokość pochówku nie znajduje się na tej samej płaszczyźnie itp., Istnieją odwrotne igły, a nawet spełniają „metodę krzyżową”. Dopóki natura i rodzaj usterki są zrozumiałe, wyżej wymienione tuzin metod wykrywania, zwłaszcza metodę weryfikacji, można starannie użyć do wyeliminowania „fałszywych punktów” i dokładnego określenia punktu uszkodzenia. Oznacza to, że znaleziony punkt usterki należy zweryfikować zgodnie z naturą i rodzajem usterki odpowiednią metodą weryfikacji w celu wyeliminowania fałszywych punktów. Wszystkie usterki upływu gruntu są weryfikowane przez „metodę weryfikacji koła ekwipunku”.1.1 Ciągły rdzeń o wysokiej oporności na uziemienie powinien być dlatego, że ten rodzaj sygnału uszkodzenia jest słaby, a „prąd pojemnościowy” jest silny, co powoduje niewielki obszar uszkodzenia i łatwy wyciek. Dlatego konieczne jest ostrożne wstawienie i testowanie bez braku części, a wyjście nadajnika wykorzystuje odległość małej pręta średnio do wysokości.

4.2 Warstw zerwany rdzeń z dobrą izolacją: Ten rodzaj usterki jest bardzo wyjątkowy. Gdy wyjście nadajnika jest ustawione na wysokie, sygnał jest również słaby, zasadniczo czysty prąd pojemnościowy.

Gdy bieg jest bezpośrednio nad linią i podłączony do pomiaru. Gdy czerwony patyk znajduje się z przodu w odległości 10 do 15 metrów od końca sygnału, wytrzymałość „dodatniego” kierunku huśtawki igły miernikowej stopniowo zmniejsza się z końca sygnału.

Po 15 metrach kierunek jest niepewny. Tylko wtedy, gdy znajduje się 3 do 5 metrów blisko punktu uszkodzenia, igła miernika zaczyna się huśtać w ustalonym kierunku. Zauważ, że z 5 metrów przed punktem błędu do punktu uszkodzenia, gdy czerwony drąż znajduje się z przodu, miernik maleje w jednym kierunku. 1 do 1,5 metra po punkcie uszkodzenia, dźwięk i amplituda wahania miernika bardzo szybko zmniejszają się. Jest to znacząca cecha tego rodzaju błędu.

Aby zaoszczędzić czas, podczas napotkania tego rodzaju błędu, możesz najpierw użyć metody indukcyjnej do pomiaru dużego zakresu lub użycia (16) „metody bocznej jednej strony”, to znaczy od końca wysyłania sygnału, poziomo wstaw w test po obu stronach linii zakopanej, wybrać odstęp pręta wynoszący 0,3 do 0,5 metra i wstawiać ją co 1 do 2 metrów. Tak długo, jak dźwięk i amplituda wahania igły nie zmieniają się znacząco podczas testu wstawienia, wstaw test do przodu, aż dźwięk i amplituda wahania igły bardzo szybko spadną, to znaczy, że osiągną lub przechodzą punkt uszkodzenia, a następnie użyj „Metoda symetrii bocznej”, aby określić pozycję linii zakopanej, a następnie wstaw test w kierunku do przodu, wybierz kierunek naprzód, wybierz odstępy pręta około 0,3 metra, a wykonaj (10) ”, aby określić pozycję linii zakopanej. Punktem błędu znajduje się poniżej punktu „środkowego”, w którym połączone są dwa pręty o największej amplitudzie huśtawki i igły. Patrz rysunek 6. Użyj (17) „Metoda weryfikacji typu X” do weryfikacji.Ponadto istnieją „metoda uziemienia zwarcia”, „metoda skrętu w prawo” i „Metoda promieniowania słonecznego”. Zobacz „Technologia wykrywania błędów w praktyce zakopanej”